Światowy Dzień Chorego 2018. - To czas refleksji nad cierpieniem, ale i życiem - mówi Katarzyna Binkiewicz, psychoonkolog z Radomia

Rada Solecka sołectwa Lubowidz
przekazuje z tej okazji życzenia rychłego powrotu do zdrowia wszystkim osobom chorym z naszego sołectwa, gminy, powiatu i całego świata, kierujemy je do pacjentów szpitali, zakładów opiekuńczych, ośrodków rehabilitacji, a także do tych chorych, którzy doświadczają choroby w swoich domach. „Wracajcie szybko do zdrowia! Niech sprzyja Państwu pogoda ducha, nadzieja i troskliwa opieka czuwających rodzin i przyjaciół, a także wszystkich lekarzy, pielęgniarek, rehabilitantów, którym przekazujemy wyrazy najwyższego uznania i wdzięczności za służbę, która ratuje życie
K.K


Święto chrześcijańskie, obchodzone 11 lutego, ustanowione przez papieża Jana Pawła II w dniu 13 maja 1992 roku – w 75 rocznicę objawień fatimskich. Celem obchodów jest objęcie modlitwą wszystkich cierpiących, zarówno duchowo, jak i fizycznie, i zwrócenie uwagi świata na ich potrzeby. Główne uroczystości kościelne mają miejsce w jednym z sanktuariów maryjnych na świecie. Niektórzy twierdzą, że ustanowienie Dnia Chorych miało związek z chorobą Parkinsona, która zdiagnozowana została u papieża w 1991 roku. Ponadto już 7 lat wcześniej, 11 lutego w 1984 roku papież napisał list apostolski „Salvifici Doloris” o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia, które jego zdaniem jest częścią tożsamości człowieka, która wzywa go do tego, by przerósł samego siebie. Tym samym dojrzewa duchowo i odnajduje zbawczy sens cierpienia, wyrażający się w dwóch imperatywach: „Czyń dobro cierpieniem” i „Czyń dobro cierpiącym”. Kościół zachęca tym samym do wolontariatu, który od setek lat pomaga chorym i potrzebującym na całym świecie – niezależnie od wyznania, poglądów politycznych i statusu społecznego. Centralne obchody w Polsce przypadły w roku 1994 – uroczystości odbywały się wówczas na Jasnej Górze w Częstochowie.

Papież Franciszek w swoim tegorocznym orędziu zwraca uwagę na to, jak wiele inicjatyw na rzecz chorych zostało w ciągu wieków zrealizowanych dzięki działalności zgromadzeń katolickich, diecezji i ich szpitali. „Obraz Kościoła jako „szpitala polowego”, otwartego dla wszystkich zranionych przez życie, jest rzeczywistością bardzo konkretną, bowiem w niektórych częściach świata tylko szpitale misyjne i diecezjalne zapewniają niezbędną opiekę zdrowotną ludności” – pisze.
Ostrzega jednak przed „niebezpieczeństwem stosowania logiki przedsiębiorstwa, która na całym świecie usiłuje włączyć opiekę zdrowotną w działalność rynkową, czego skutkiem jest odrzucanie ubogich”. Podkreśla, jak ważne jest, aby była szanowana godność człowieka chorego i żeby był on zawsze stawiany w centrum procesu leczenia. „Takie nastawienie winno cechować także chrześcijan pracujących w placówkach publicznych” – pisze Papież.
Wspomina też o czułości i wytrwałości, z jaką wiele rodzin opiekuje się swoimi chorymi dziećmi, rodzicami i krewnymi. „Opieka świadczona w rodzinie jest nadzwyczajnym świadectwem miłości do osoby ludzkiej i winna być otaczana odpowiednim uznaniem oraz wspierana przez stosowną politykę. Dlatego lekarze i pielęgniarze, kapłani, osoby konsekrowane i wolontariusze, członkowie rodzin oraz wszyscy, którzy angażują się w opiekę nad chorymi, uczestniczą w tej misji Kościoła. Jest to wspólna odpowiedzialność, która podnosi wartość codziennej posługi każdego” – pisze.